Dikme yoluyla aktarılan yükün daha geniş bir alana yayılmasını sağlamak amacıyla kullanılan plâkadır.
TS EN 12811-1 de bahsedilen taban plâkaları ve düşeyliği ayarlanabilen ( ayar yapılabilen ) taban plâkaları hakkında bilinmesi gerekenler ;Düşeyliği ayarlanabilir taban plâkası ile taban plâkasının dayanım ve rijitliği, iş iskelesinden zemine aktarılan en büyük tasarım yükünü iletebilecek yeterlilikte olmalıdır.
Taban plâkasının alanı en az 150 cm², en küçük genişliği 120 mm olmalıdır.
Çelik taban plâkaları, EN 74’e uygun olmalıdır.
Düşeyliği ayarlanabilir taban plâkasında merkezî konumda yerleştirilmiş ayar mili bulunmalıdır. Ayar mili boyutları, yüksüz durumda taban plâkasının boru yuvası ekseni ile dikme ekseni arasındaki eğim farkı % 2,5’i aşmayacak ölçülerde olmalıdır.
Ayarlamanın her safhasında, en küçük bindirme uzunluğu, gövdenin toplam uzunluğunun % 25’i veya 150 mm’den hangisi daha büyükse en az o kadar olmalıdır.
Yani ayar mili borunun içine en az 15 cm girmelidir. Fotoğrafta gözüken kırmızı ile boyanmış kısım tehlikeyi ifade etmektedir. Somun bu mesafeden daha fazla açılmamalıdır.
Uç plâkasının kalınlığı en az 6 mm olmalıdır. Özel şekil verilmiş uç plâkalarının rijitliği, kalınlığı 6 mm olan bu plâka ile aynı olmalıdır.
Plaka üzerinde üretici firmanın markası, üretim yılı ve EN 74-3 ibaresi baskılı olarak yer almalıdır.
İskele kurulumuna alt ayar milleri ( kriko ) yani taban plakaları ile başlanmaktadır ancak başlamadan evvel zemin yumuşaksa veya düzgün değil ise zemin sertleştirmesi yapılmalı, belki zemine grobeton dökümü yapılmalı ve mümkünse taban plakası altına plywood veya benzeri dayanaklı ahşap altlık konulmalıdır.
Bir önceki yazımız olan ' Mevcut Boyalı İskeleler, Galvaniz Kaplanabilir mi ? ' başlıklı gönderimiz de boyalı iskelelerin sonradan galvaniz kaplanmaması gerektiği hakkında bilgiler verilmektedir.
